Informacje dodatkowe

Szkolny system interwencji

Szkolny system interwencji określa sposób działania w przypadku rozwiązywania problemów związanych z naruszeniem obowiązujących w szkole zasad bezpieczeństwa. Jego celem jest :

• bezpieczeństwo osób związanych obowiązkami ze szkolą,
• pomoc w wychodzeniu z sytuacji kryzysowej,
• zapobieganie zdarzeniom krytycznym.

W każdym przypadku naruszenia przez ucznia obowiązujących zasad bezpieczeństwa konieczna jest ścisła współpraca przedstawicieli szkoły z rodzicami ucznia.

1. Zagrożenie przemocą, uzależnieniem, demoralizacją oraz innymi przejawami patologii społecznej.
2. Rodzice ucznia są bezzwłocznie zawiadamiani o każdym przypadku naruszenia przez niego obowiązujących w szkole zasad związanych z bezpieczeństwem.
3. W celu rozwiązania zaistniałego problemu:

• przedstawiciel szkoły ustala możliwie najbliższy termin spotkania z uczniem i jego rodzicami,
• prowadzi rozmowę interwencyjną z uczniem,
• prowadzi rozmowę z rodzicami, w czasie której wspólnie ustalają dalsze działania wobec ucznia, zasady współpracy rodziców ze szkołą oraz (jeśli jest taka potrzeba) możliwość uzyskania pomocy specjalistycznej,
• uczeń w obecności rodziców podpisuje kontrakt, w którym zobowiązuje się do przestrzegania określonych w kontrakcie reguł zachowania,
• nadzór nad wypełnianiem kontraktu przez ucznia sprawują rodzice i przedstawiciel szkoły.

3. Uczniowie potrzebujący pomocy specjalistycznej są kierowani do odpowiedniej placówki .
4. Brak współpracy ze strony rodziców, w przypadku dalszego naruszania przez ucznia zasad związanych z bezpieczeństwem, powodują konieczność podjęcia innych działań przewidzianych prawem:

• zastosowania określonych w Statucie Szkoły konsekwencji dyscyplinarnych, łącznie     z możliwością przeniesienia ucznia do innej szkoły,
• zgłoszenia sprawy do sądu rodzinnego.

Zagrożenie zdrowia.

W przypadku zagrożenia zdrowia ucznia szkoła zapewnia mu niezbędną opiekę medyczną (np. wzywa pogotowie).  

Wezwanie policji.

Policja jest wzywana w przypadku gdy:

• zachowanie ucznia zagraża bezpieczeństwu innych osób lub jemu samemu,
• znaleziono na terenie szkoły nielegalne substancje psychoaktywne,
• istnieje podejrzenie, że uczeń może posiadać nielegalne substancje psychoaktywne,
• dokonano kradzieży lub popełniono inne wykroczenie.

Interwencja po zdarzeniu kryzysowym.

W klasie ucznia  lub uczniów, którzy złamali obowiązujące w szkole zasady, są prowadzone dodatkowe zajęcia profilaktyczne.

PROCEDURY  ZACHOWANIA  BEZPIECZEŃSTWA   I  REAGOWANIA  W  SYTUACJACH  KRYZYSOWYCH

Przemoc fizyczna i psychiczna:

Należy reagować na każdą sytuację, w której występuje agresja i przemoc – brak reakcji jest komunikatem, że osoby agresywne mają prawo tak się zachowywać.

Procedury postępowania w przypadku zachowań agresywnych uczniów

• Przerwanie zachowania agresywnego.
• Poinformowanie wychowawcy/wychowawców o zdarzeniu.
• Przeprowadzenie przez wychowawcę/wychowawców rozmowy z uczniem/uczniami w obecności nauczyciela – świadka zdarzenia (zidentyfikowanie ofiary, agresora, świadka, ocenienie zdarzenia i wyciągniecie wniosków).
• Sporządzenie notatki (opis, osoby uczestniczące, sprawca, poszkodowany).
• Poinformowanie rodziców (prawnych opiekunów) ucznia/uczniów, uczestników zdarzenia, o zaistniałej sytuacji.
• Zgłoszenie powtarzających się sytuacji do pedagoga/psychologa oraz dyrektora szkoły.
• Natychmiastowe powiadomienie pedagoga/psychologa i dyrektora szkoły o przypadkach szczególnie drastycznych zachowań agresywnych, stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub życia.
• Ustalenie przez wychowawcę w porozumieniu z dyrektorem szkoły sankcji w stosunku do ucznia/uczniów w oparciu o Statut Szkoły.
• Przekazanie rodzicom/prawnym opiekunom pisemnej lub ustnej informacji na temat konsekwencji wynikających ze Statutu Szkoły wyciągniętych w stosunku do ucznia/uczniów.

Agresja w relacjach uczeń – nauczyciel, nauczyciel – uczeń

Reakcja na agresję w stosunku do nauczyciela musi być natychmiastowa. Jeśli wszelkie środki wychowawcze zawiodą, należy  skorzystać z zapisów art. 63 ustawy Karta Nauczyciela gwarantującym nauczycielowi – podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych – ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych .

Przemoc nauczycieli wobec uczniów to najczęściej krzyk, oskarżanie, ironia, wyszydzanie, upokarzanie, nierzadko również grożenie i wyzywanie, a czasem – kary fizyczne.

Procedury postępowania w przypadku agresywnego postępowania ucznia wobec nauczyciela.

• Nauczyciel informuje dyrektora szkoły o zdarzeniu.
• Dyrektor zapewnia nauczycielowi bezpieczeństwo, a w razie potrzeby pomoc przedmedyczną i wzywa pogotowie.
• Dyrektor podejmuje kroki adekwatne do zagrożenia np. zawiadomienie organów policji.
• Dyrektor informuje rodziców ucznia/uczniów o zaistniałej sytuacji.
• Nauczyciel sporządza notatkę ze zdarzenia i przekazuje ją dyrektorowi szkoły.
• Dyrektor bada sprawę i sporządza szczegółową dokumentację zajścia.
• Jeśli sprawa nie wymaga interwencji policji, wychowawca, poszkodowany nauczyciel, rodzice i uczeń (jeśli była grupa uczniów, to każdy z nich indywidualnie) spisują kontrakt.
• Wychowawca monitoruje przestrzeganie kontraktu.
• Jeśli uczeń lub jego rodzice nie dotrzymują kontraktu, wychowawca zawiadamia dyrektora.
• Dyrektor składa doniesienie na policję.

 Procedury postępowania w sytuacji agresywnego zachowania pracownika szkoły wobec ucznia.

• Uczeń, rodzic albo inna osoba, która uzyskała informację na ten temat, zawiadamia o zdarzeniu dyrektora szkoły.
• Dyrektor szkoły przeprowadza niezwłocznie postępowanie wyjaśniające ze stronami konfliktu.
• W przypadku potwierdzenia się zarzutów, dyrektor szkoły inicjuje postępowanie dyscyplinarne wobec pracownika.
• Po zakończeniu postępowania dyrektor powiadamia rodziców ucznia o wyniku sprawy.

Autodestrukcja:

Autodestrukcja to działanie agresywne skierowane przeciwko własnej osobie. Jego przejawem może być skłonność do zachowań ryzykownych, uzależnienia, myśli samobójcze, a nawet samobójstwo.

Nigdy nie należy lekceważyć podejrzenia, że uczeń przejawia skłonności samobójcze!

Procedury postępowania w przypadku podejrzenia , że uczeń przejawia skłonności samobójcze.

1. Zaufaj swemu podejrzeniu, że młody człowiek może przejawiać skłonności samobójcze.
2. Powiedz uczniowi, że obawiasz się o niego i staraj się nawiązać rozmowę i go wysłuchać.
3. Zadawaj pytania bezpośrednie. Nie obawiaj się pytać wprost, czy myśli o samobójstwie, a jeśli tak, to czy je zaplanował.
4. Staraj się nie okazywać swoich emocji. Unikaj dyskusji o tym, czy samobójstwo jest dobre,  czy złe ani nie prowadź poradnictwa, jeżeli nie masz do tego kwalifikacji. Nie przyrzekaj, że zachowasz zamiary ucznia w tajemnicy, ponieważ może to okazać się niewykonalne.
5. Nie pozostawiaj ucznia samego, jeżeli uważasz, że zagrożenie samobójstwem ma charakter bezpośredni. Zapewnij go, że coś z tym można zrobić, że jego samobójcze myśli nie są lekceważone i że z czasem zagrożenie najprawdopodobniej minie.
6. Zapewnij sobie pomoc specjalisty, terapeuty lub innej odpowiedzialnej osoby dorosłej. Wytłumacz dziecku, że pomoc jest w zasięgu ręki i że niezbędne jest zwracanie się o pomoc w sposób bezpośredni, zawsze, kiedy tylko pragnienie samobójstwa staje się silne.
7. Upewnij się, że uczeń jest bezpieczny i że osoby dorosłe odpowiedzialne za niego zostały powiadomione i zajęły się nim.
8. Kiedy wydaje ci się, że dziecko uporało się z ostrą fazą kryzysu, śledź  uważnie jego dalsze postępy. Wiele osób popełniło samobójstwo po tym, kiedy już wydawało się, że są odnowione  i wzmocnione.

Procedury postępowania w sytuacji realnego zagrożenia próbą samobójczą ucznia

1. Jednoznacznie określ rodzaj zdarzenia.
2. Nie pozostawiaj ucznia znajdującego się w kryzysie samego i spróbuj przeprowadzić go w bezpieczne, ustronne miejsce .
3. Zbierz wstępne informacje o okolicznościach zdarzenia.
4. W razie konieczności wezwij pomoc – pogotowie ratunkowe, policję, straż miejską, a w czasie interwencji zadbaj o to, by przebiegała spokojnie i dyskretnie.
5. Oceń ryzyko dalszego zagrożenia, możliwe, że konieczna będzie hospitalizacja ucznia.
6. Zawiadom o zdarzeniu dyrekcję szkoły, wychowawcę oraz rodziców.
7. Chroń ucznia oraz inne osoby przed dodatkową traumą, związaną np. z rozgłosem, kontaktem z mediami. 

UWAGA!

Uczeń, który podjął próbę samobójczą powinien bezwzględnie otrzymać konsultację psychiatryczną.

Należy również ocenić ryzyko ponowienia próby samobójczej, gdyż osoby, które raz podjęły próbę zamachu na swoje życie, łatwiej podejmują ponowną próbę. Dlatego należy dokładnie przeanalizować przyczyny zachowania ucznia i ocenić występowanie czynników ryzyka.

Procedury postępowania w sytuacji, jeżeli uczeń popełni samobójstwo

1. Po samobójstwie (lub usiłowaniu popełnienia) może dojść do zjawiska zakażenia się samobójstwem. Należy zidentyfikować wszystkich uczniów w złym stanie emocjonalnym lub ze skłonnościami samobójczymi i otoczyć większą opieką i wsparciem, gdyż takie osoby często identyfikują się z samobójcami.
2. Należy poinformować kolegów szkolnych, personel i rodziców o wydarzeniu oraz stworzyć możliwość przepracowania emocji z tym związanych.
3. W czasie dyskusji i rozmów nie można dopuścić do gloryfikowania tego typu zachowań oraz do idealizowania osoby samobójcy.
4. Nie należy organizować uroczystości o charakterze wspominkowym ani apeli szkolnych, na których informowano by o zdarzeniu.
5. Uczniowie powinni uzyskać informację o miejscach, w których uzyskają pomoc w sytuacji kryzysowej oraz numery telefonów zaufania.

III . Zagrożenie przestępczością i demoralizacją:

Procedury postępowania nauczycieli i metody współpracy szkół z policją w sytuacjach zagrożenia dzieci oraz młodzieży przestępczością i demoralizacją, w szczególności narkomanią, alkoholizmem i prostytucją.

(jeden z modułów Krajowego Programu Zapobiegania Niedostosowaniu Społecznemu   i Przestępczości wśród Dzieci i Młodzieży przyjętego przez radę Ministrów w dniu 13 stycznia 2004 roku) 

UWAGA:

Demoralizacja - zgodnie z art.4 § 1 Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich - to naruszanie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki, włóczęgostwo, udział w działalności grup przestępczych.

Stan nietrzeźwości - stężenie we krwi powyżej 0,5 ‰ alkoholu, lub w wydychanym powietrzu powyżej 0,25 mg alkoholu w 1 dm³.

Procedury postępowania w przypadku uzyskania informacji, że uczeń który, nie ukończył   18-tu lat, używa alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan odurzenia, uprawia nierząd bądź przejawia inne zachowania świadczące o demoralizacji :

1. Przekazać uzyskaną informację wychowawcy klasy.
2. Wychowawca informuje o fakcie pedagoga/psychologa szkolnego i dyrektora szkoły.
3. Wychowawca wzywa do szkoły rodziców ( prawnych opiekunów ) ucznia i przekazuje im uzyskaną informację. Przeprowadza rozmowę z rodzicami oraz uczniem, w ich obecności. W przypadku potwierdzenia informacji, zobowiązuje ucznia do zaniechania negatywnego postępowania, rodziców zaś bezwzględnie do szczególnego nadzoru nad dzieckiem. W toku interwencji profilaktycznej może zaproponować rodzicom skierowanie dziecka do specjalistycznej placówki i udział dziecka w programie terapeutycznym.
4. Jeżeli rodzice odmawiają współpracy lub nie stawiają się do szkoły, a nadal z wiarygodnych źródeł napływają informacje o przejawach demoralizacji ich dziecka, dyrektor szkoły pisemnie powiadamia o zaistniałej sytuacji sąd rodzinny lub policję (specjalistce ds. nieletnich).
5. Podobnie, w sytuacji, gdy szkoła wykorzystała wszystkie dostępne jej środki oddziaływań wychowawczych, (rozmowa z rodzicami, ostrzeżenie ucznia, spotkanie z pedagogiem, psychologiem itp.), a ich zastosowanie nie przynosi oczekiwanych rezultatów, dyrektor szkoły powiadamia sąd rodzinny lub policję. Dalszy tok postępowania leży w kompetencji tych instytucji.
6. Jeżeli zachowania świadczące o demoralizacji przejawia uczeń, który ukończył 18 lat, a nie jest to udział w działalności grup przestępczych czy popełnienie przestępstwa, to postępowanie  nauczyciela powinno być określone przez wewnętrzny regulamin szkoły.
7. W przypadku uzyskania informacji o popełnieniu przez ucznia, który ukończył 17 lat, przestępstwa ściganego z urzędu lub jego udziału w działalności grup przestępczych, zgodnie z  art. 304 § 2 kodeksu postępowania karnego, dyrektor szkoły jako przedstawiciel instytucji jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora lub policję.

Procedury postępowania w przypadku, gdy nauczyciel podejrzewa, że na terenie szkoły znajduje się uczeń będący pod wpływem alkoholu lub narkotyków :

1. Powiadamia o swoich przypuszczeniach wychowawcę klasy.
2. Odizolowuje ucznia od reszty klasy, ale ze względów bezpieczeństwa nie pozostawia go samego, stwarza warunki, w których nie będzie zagrożone jego życie ani zdrowie.
3. Wzywa lekarza w celu stwierdzenia stanu trzeźwości lub odurzenia, ewentualnie udzielenia pomocy medycznej.
4. Zawiadamia o tym fakcie dyrektora szkoły oraz rodziców/opiekunów, których zobowiązuje do niezwłocznego odebrania ucznia ze szkoły. Gdy rodzice/opiekunowie odmówią odebrania dziecka o pozostaniu ucznia w szkole, czy przewiezieniu do placówki służby zdrowia, albo  przekazaniu go do dyspozycji funkcjonariuszom policji – decyduje lekarz, po ustaleniu aktualnego stanu zdrowia ucznia w porozumieniu z dyrektorem szkoły/ placówki.
5. Dyrektor szkoły zawiadamia najbliższą jednostkę policji, gdy rodzice ucznia będącego  pod wpływem alkoholu – odmawiają przyjścia do szkoły, a jest on agresywny, bądź swoim  zachowaniem daje powód do zgorszenia albo zagraża życiu lub zdrowiu innych osób. W przypadku stwierdzenia stanu nietrzeźwości, policja ma możliwość przewiezienia ucznia do  izby wytrzeźwień, albo do policyjnych pomieszczeń dla osób zatrzymanych – na czas niezbędny do wytrzeźwienia (maksymalnie do 24 godzin). O fakcie umieszczenia zawiadamia się rodziców/opiekunów oraz sąd rodzinny jeśli uczeń nie ukończył 18 lat.
6. Jeśli powtarzają się przypadki, w których uczeń ( przed ukończeniem 18 lat ) znajduje się  pod wpływem alkoholu lub narkotyków na terenie szkoły, to dyrektor szkoły ma obowiązek powiadomienia o tym policji ( specjalisty ds. nieletnich ) lub sądu rodzinnego.
7. Spożywanie alkoholu na terenie szkoły przez ucznia, który ukończył 17 lat, stanowi wykroczenie z art.43 ust.1 Ustawy z 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i  przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Należy o tym fakcie powiadomić policję. Dalszy tok  postępowania leży w kompetencji tej instytucji.

Procedury postępowania  w przypadku, gdy nauczyciel znajduje na terenie szkoły substancję przypominającą wyglądem narkotyk

1. Nauczyciel zachowując środki ostrożności zabezpiecza substancję przed dostępem do niej osób niepowołanych oraz ewentualnym jej zniszczeniem do czasu przyjazdu policji, próbuje ( o ile jest  to możliwe w zakresie działań pedagogicznych ) ustalić, do kogo znaleziona substancja należy.
2. Powiadamia o zaistniałym zdarzeniu dyrektora szkoły wzywa policję.
3. Po przyjeździe policji niezwłocznie przekazuje zabezpieczoną substancję i przekazuje informacje  dotyczące szczegółów zdarzenia.

Procedury postępowania w przypadku, gdy nauczyciel podejrzewa, że uczeń posiada przy sobie substancję przypominającą narkotyk :

1. Nauczyciel w obecności innej osoby (wychowawca, pedagog, dyrektor itp.) ma prawo żądać, aby uczeń przekazał mu tę substancję, pokazał zawartość torby szkolnej oraz kieszeni (we własnej odzieży), ew. innych przedmiotów budzących podejrzenie co do ich związku z poszukiwana substancją. Nauczyciel nie ma prawa samodzielnie wykonać czynności  przeszukania odzieży ani teczki ucznia – jest to czynność zastrzeżona wyłącznie dla policji.
2. O swoich podejrzeniach powiadamia dyrektora szkoły oraz rodziców/opiekunów ucznia i wzywa ich do natychmiastowego stawiennictwa.
3. W przypadku, gdy uczeń, mimo wezwania, odmawia przekazania nauczycielowi substancji i pokazania zawartości teczki, dyrektor szkoły wzywa policję, która przeszukuje odzież i przedmioty należące do ucznia oraz zabezpiecza znalezioną substancję i zabiera ją do ekspertyzy.
4. Jeżeli uczeń wyda substancje dobrowolnie, nauczyciel, po odpowiednim zabezpieczeniu, zobowiązany jest bezzwłocznie przekazać ją do jednostki policji. Wcześniej próbuje ustalić w jaki sposób i od kogo uczeń nabył substancję. Całe zdarzenie nauczyciel dokumentuje, sporządzając możliwie dokładną notatkę z ustaleń wraz ze swoimi spostrzeżeniami.

Procedury postępowania wobec ucznia – sprawcy czynu karalnego lub przestępstwa:

1. niezwłoczne powiadomienie dyrektora szkoły;
2. ustalenie okoliczności czynu i ewentualnych świadków zdarzenia;
3. przekazanie sprawcy ( o ile jest znany i przebywa na terenie szkoły ) dyrektorowi szkoły  lub pedagogowi szkolnemu pod opiekę;
4. powiadomienie rodziców ucznia – sprawcy;
5. niezwłoczne powiadomienie policji w przypadku gdy sprawa jest poważna ( rozbój, uszkodzenie ciała itp. ) lub sprawca nie jest uczniem szkoły i jego tożsamość nie jest nikomu znana;
6. zabezpieczenie ewentualnych dowód przestępstwa lub przedmiotów pochodzących z przestępstwa i przekazanie ich policji ( np. sprawca rozboju na terenie szkoły używa noża i uciekając porzuca go lub porzuca jakiś przedmiot pochodzący z kradzieży).

Procedury postępowania nauczyciela wobec ucznia, który stał się ofiarą czynu karalnego:

1. udzielenie pierwszej pomocy ( przedmedycznej), bądź zapewnienie jej dzielenia poprzez wezwanie lekarza w przypadku kiedy ofiara doznała obrażeń;
2. niezwłoczne powiadomienie dyrektora szkoły;
3. powiadomienie rodziców ucznia;
4. niezwłoczne wezwanie policji w przypadku kiedy istnieje konieczność profesjonalnego zabezpieczenia środków przestępstwa, ustalenia okoliczności i ewentualnych świadków zdarzenia.

W przypadku znalezienia na terenie szkoły broni, materiałów wybuchowych, innych niebezpiecznych substancji lub przedmiotów, należy zapewnić bezpieczeństwo przebywającym    na terenie szkoły osobom, uniemożliwić dostęp osób postronnych do tych przedmiotów i wezwać policję.

PRZYKŁADY PRZESTEPSTW ŚCIGANYCH Z URZĘDU, KTÓRE MOGĄ ZOSTAĆ POPEŁNIONE NA TERENIE SZKOŁY LUB W JEJ POBLIŻU.

Art. 158 § 1 – Udział w bójce lub pobiciu –oprócz bezpośredniego uczestnictwa to również zachęcanie słowne, lub stwarzanie warunków  jak np.  zgaszenie światła, zamknięcie drzwi pomieszczenia, przetrzymywanie ofiary, podawanie niebezpiecznych przedmiotów. 

Art. 160 § 1 – Umyślne narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu – np. rzucanie z okna ciężkich przedmiotów

Art. 163 § 1 – Rozprzestrzenianie substancji trujących, duszących lub parzących.

Art. 191 § 1 – Stosowania wobec innej osoby przemocy lub groźby bezprawnej w celu zmuszenia jej do określonego działania, zaniechania lub znoszenia

Art. 202 – Przestępstwa związane z pornografią – np. publiczne prezentowanie treści pornograficznych w taki sposób, że może to narzucić ich odbiór osobie, która sobie tego    nie życzy,  posiadanie treści pornograficznych z udziałem małoletniego.

Art. 207 -  Znęcanie się

Art. 222 – Naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza – czyn występuje, gdy    ma związek z pełnieniem przez funkcjonariusza publicznego obowiązków służbowych.

Art. 240 § 1 – Niezawiadomienie o przestępstwie – każdy, kto dowiedział się  o przestępstwie ściganym z urzędu, ma społeczny obowiązek zawiadomienia o nim odpowiednich organów. Obowiązek prawny zawiadomienia spoczywa jedynie                     na instytucjach państwowych i samorządowych. Są kategorie przestępstw (jak zabójstwo, szpiegostwo, sprowadzenie powszechnego niebezpieczeństwa katastrofy), w przypadku których powinność staje się powszechnym obowiązkiem prawnym, a jego niedopełnienie jest zagrożone karą

Art. 245 – Wywieranie wpływu na świadka, biegłego lub tłumacza.

Art. 270 – Podrabianie dokumentów – polega na podrobieniu lub przerobieniu dokumentu w celu użycia za autentyczny. Jest nim także używanie takiego dokumentu jako autentycznego. Określenie dokumentu należy rozumieć szeroko; jest nim np. dowód osobisty, prawo jazdy, legitymacja, świadectwo szkolne, pokwitowanie, numerek do szatni.

Art. 278 – Kradzież –polega na zabraniu cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia.

Art. 279 § 1 – Kradzież z włamaniem – polega na zaborze cudzej rzeczy w celu przywłaszczenia, po uprzednim usunięciu zabezpieczenia pomieszczenia, w którym kradziona rzecz się znajduje.

Art. 280 – Rozbój – jest przestępstwem skierowanym przeciwko osobie i przeciwko mieniu. Jego istota polega na zabraniu cudzej rzeczy w celu przywłaszczenia przy zastosowaniu przemocy wobec osoby, na grożeniu jej natychmiastowym użyciem lub na doprowadzeniu człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności.

Art. 281 – Kradzież rozbójnicza – sprawca przestępstwa używa przemocy wobec osoby lub grozi jej natychmiastowym użyciem albo doprowadza człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności, aby utrzymać się w posiadaniu zabranej rzeczy.

Art. 282 – Wymuszenie rozbójnicze – jest przestępstwem skierowanym przeciwko mieniu, a jednocześnie przeciwko osobie. Polega na zmuszeniu innej osoby – za pomocą groźby –  do rozporządzania własnym lub cudzym mieniem. Sprawca działa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Art. 284 – Przywłaszczenie – jest to bezprawne włączenie przez sprawcę cudzej rzeczy     do swojego majątku i rozporządzanie nią jak własną, bez zamiaru zwrócenia jej właścicielowi.

Art. 286 – Oszustwo – jest to doprowadzenie osoby do niekorzystnego rozporządzania mieniem przez wprowadzenie jej w błąd albo wyzyskanie błędu lub niezdolności                  do należytego rozumienia przedsiębranego działania.

Każde z wymienionych zachowań jest czynem karalnym w rozumieniu przepisów ustawy     o postępowaniu w sprawach nieletnich, jeśli sprawcą jest uczeń, który ukończył 13 lat, a nie ukończył 17 lat.

Przestępstwo występuje także, jeżeli któryś z wymienionych czynów popełni uczeń,  po ukończeniu 17 lat. W takiej sytuacji mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia  6 czerwca 1997 r. Kodeksu postępowania karnego

Terroryzm i bioterroryzm:

Terroryzm, to szeroki termin oznaczający użycie siły lub przemocy w stosunku do osób lub własności, w celu:
- zastraszenia,
- przymuszenia, 
- okupu.
Skutki terroryzmu mogą obejmować znaczną liczbę ofiar, uszkodzenia budynków, zakłócenia w dostępie do podstawowych usług, takich jak: elektryczność, dostawy wody, opieka medyczna, telekomunikacja, komunikacja miejska.
Najgroźniejszym z możliwych aktów terrorystycznych jest zamach bombowy. Specyfika zamachu bombowego polega na tym, że nie rozróżnia on „swoich” czy „obcych” – w odróżnieniu od działań terrorystycznych polegających na porwaniu określonego człowieka  lub organizacji zamachu na określoną osobę. Zdarzają się przypadki, że podłożona bomba zostanie ujawniona przed eksplozją. Specjaliści posługują się w tym przypadku terminem „incydent bombowy”. Właściwe zachowanie w przypadku wystąpienia takiej sytuacji jest niezwykle ważne dla przebiegu zdarzenia, jego skutków i działania specjalistów policyjnych. Informacji o zagrożeniu incydentem bombowym nie wolno bagatelizować ani lekceważyć.

Każda szkoła powinna być również przygotowana na zagrożenie wynikające z użycia broni biologicznej. Sposób postępowania zależy od: charakteru skażenia lub potencjalnego zagrożenia, sposobu, w jaki doszło do skażenia lub zagrożenia skażeniem oraz miejsca wystąpienia (w budynku, czy poza nim). Przy zagrożeniu skażeniem większego obszaru (wykraczającego poza szkołę) działania podejmuje Obrona Cywilna.

ZAPAMIĘTAJ!

* Wybuch jest sytuacją nagłą i nieodwracalną;
* Jeśli widzisz „bombę”, to ona „widzi” też ciebie, a to oznacza, że jesteś w polu jej rażenia.
* Zachowaj spokój i zorientuj się jak bezpiecznie opuścić niebezpieczną strefę;
* Zawsze stosuj się do poleceń osób kierujących akcją ewakuacyjną lub ratowniczą;
* Jeżeli nie podjęto działań zapobiegawczych powiadom stosowne służby;
* Nigdy nie dotykaj podejrzanych przedmiotów niewiadomego pochodzenia  pozostawionych     bez opieki.

INFORMACJA NA TEMAT TELEFONÓW ALARMOWYCH

999 – Pogotowie Ratunkowe,
998 – Straż Pożarna,
997 – Policja,
987 – Wojewódzkie Centra Zarządzania Kryzysowego,
112 – Policja - dla użytkowników telefonów komórkowych,
0 800 120 226 – infolinia Policji (połączenie bezpłatne).

Procedury postępowania w przypadku znalezienia na terenie szkoły broni lub materiałów wybuchowych

• Zawiadomić dyrektora szkoły.
• Zapewnić bezpieczeństwo przebywającym na terenie szkoły osobom, w przypadku zagrożenia przeprowadzić ewakuację osób i mienia.
• Uniemożliwić dostęp do znalezionych przedmiotów osobom postronnym.
• Wezwać policję.
• Pod żadnym pozorem nie dotykać i nie przemieszczać podejrzanych niebezpiecznych przedmiotów lub ładunków
• Zachować spokój i opanowanie, nie dopuścić do paniki.

Procedury postępowania w przypadku uzyskania informacji telefonicznej o podłożeniu ładunku wybuchowego

1. Informację potraktować poważnie, zachować spokój i nie odkładać słuchawki.
2. Natychmiast powiadomić dyrektora.
3. podtrzymywać rozmowę starając się uzyskać jak najwięcej informacji;

• stworzyć możliwość zidentyfikowania sprawcy choćby w przybliżeniu
• ocenić czas przyjęcia ostrzeżenia, płeć dzwoniącego, akcent, stan ( czy jest pod wpływem alkoholu lub środków odurzających, tło rozmowy itp.)

Dążyć do uzyskania odpowiedzi na następujące pytania:

• czy to rozmówca podłożył bombę?
• kiedy bomba wybuchnie?
• gdzie znajduje się bomba w tej chwili?
• jak wygląda bomba?
• jakiego jest typu?
• co spowoduje wybuch?
• dlaczego podłożono bombę
• skąd rozmówca telefonuje?
• gdzie rozmówca się znajduje?
• jak rozmówca się nazywa?

Nie rozpowszechniać samowolnie informacji o otrzymanym zgłoszeniu o podłożeniu bomby, by nie wywołać paniki wśród znajdujących się w szkole osób, co mogłoby utrudnić działania policji i ewentualną ewakuację.

Osoba przyjmująca zgłoszenie staje się świadkiem zdarzenia i będzie na tę okoliczność przesłuchiwana przez policję

Procedury postępowania w przypadku otrzymania podejrzanej paczki lub koperty

1. Powiadomić dyrektora szkoły.
2. Nie opróżniać zawartości wszelkich podejrzanych przesyłek, nie przenosić paczki lub koperty.
3. Nie wolno wdychać oparów, dotykać, sprawdzać smaku, przypatrywać się z bliska.
4. Umieścić paczkę w jednym, a następnie w drugim plastikowym worku, szczelnie zamknąć (zawiązać, zakleić taśmą).
5. Powiadomić policję lub straż pożarną.

Należy zwrócić uwagę na charakterystyczne cechy niebezpiecznych przesyłek:

• twarda koperta;
• otwory w kopercie;
• nierównomierne rozłożenie wagi;
• wewnętrzna koperta;
• wystające druty lub folia;
• zapach;
• podejrzane opakowanie;
• tłuste plamy, zaolejenia, przebarwienia;
• emitowane dźwięki.

Procedury postępowania na wypadek skażenia powietrza poza terenem szkoły, ale jej teren potencjalnie może zostać skażony:

1. Nie opuszczać budynku.
2. Poinformować wszystkie osoby znajdujące się w budynku o zagrożeniu.
3. Włączyć radio, telewizor lub komputer podłączony do Internetu i śledzić wiadomości związane ze skażeniem.
4. Wpuścić do budynku przechodniów.
5. Wyłączyć wentylatory i klimatyzację, pozamykać drzwi i okna, pozamykać i pozaklejać wszelkie wywietrzniki, przebywać w miarę możliwości w pomieszczeniu bez okien, ale nie  w piwnicy lub innym nisko położonym pomieszczeniu.
6. W czasie przebywania na powietrzu wskazana jest ochrona dróg oddechowych, np. poprzez oddychanie przez chusteczkę
7. Osoby, które przebywały poza budynkiem szkoły powinny dokładnie umyć twarz, ręce i inne odsłonięte miejsca.
8. Nie przeprowadzać ewakuacji bez konsultacji z organami ratowniczymi, gdyż budynek szkoły stanowi najlepszą ochronę przed czynnikami chorobotwórczymi, które mogą znajdować się w powietrzu na zewnątrz budynku.

Procedury postępowania na wypadek skażenia powietrza wewnątrz budynku szkoły:

1. Wyłączyć wentylatory i klimatyzację w całym budynku.
2. Zamknąć drzwi i okna.
3. Opuścić skażone pomieszczenie, zabezpieczyć je przed dostępem osób postronnych.
4. Powiadomić dyrektora szkoły, policję i jednostki ratownicze.

Procedury postępowania na wypadek skażenia w wyniku wysypania się proszku lub rozlania cieczy ze szkodliwymi substancjami:

1. Nie dotykać, nie wąchać, nie sprzątać cieczy lub proszku.
2. Zabezpieczyć i ograniczyć ewentualne rozprzestrzenianie go poprzez delikatne nałożenie na niego  zasłony, koca, kosza na śmieci itp.
3. Wyłączyć wentylację i klimatyzację, pozamykać okna i drzwi.
4. Opuścić skażone pomieszczenie, zabezpieczyć je przed osobami postronnymi.
5. Poinformować o zdarzeniu dyrektora, policję i służby ratownicze.
6. Umyć wszystkie części ciała, które miały kontakt z podejrzaną substancją (najlepiej wziąć prysznic), zdjąć skażone ubranie i zapakować do szczelnego worka.
7. Czekać na przybycie odpowiednich służb, a do ich przybycia postępować zgodnie z zaleceniami zespołu antykryzysowego.

Rejestr zbiorów danych osobowych

Na podstawie art. 5 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 11 maja 2015 r w sprawie sposobu prowadzenia przez administratora bezpieczeństwa informacji rejestru zbiorów danych, Dyrektor Zespołu Szkół Gospodarczych w Rzeszowie informuje, że rejestr zbiorów danych osobowych Zespołu Szkół jest prowadzony w postaci papierowej.

Administrator bezpieczeństwa informacji udostępnia każdemu zainteresowanemu treść rejestru do przeglądania w siedzibie Zespołu Szkół Gospodarczych, ul. Spytka Ligęzy 12 w Rzeszowie.

Procedury bezpieczeństwa

Dokument z procedurami bezpieczeństwa znajdziesz tutaj.